«ТО БІРЛІК» Қоғамдық қорының жұмысы
Еліміздің кәсіби мерекесі қатарындағы әлеуметтік қорғау жүйесі қызметкерлерінің күні жыл сайын қазан айының соңғы жексенбісінде атап өтіледі. Осыған орай құрметті оқырмандар сіздерді Жарқайың ауданының «ТО БІРЛІК» Қоғамдық қорының қызметкерлерімен және олардың күнделікті жасап жатқан жұмыстарымен таныстырып өткіміз келеді.
Бірінші біздің кейіпкеріміз, бұл салада 9 жылдай еңбек өтілі бар Жазира Тұрысбековна.
- Қайырлы күн, құрметті Жазира Тұрысбековна! Келе жатқан кәсіби мейрамдарыңыз құтты болсын дей отыра, сұхбатымызды бастайық! Сіздің ойыңызша, әлеуметтік қызметкер болу нені білдіреді және ол қандай қасиеттерге ие болуы керек?
- Қайырлы күн! Құттықтауларыңыз үшін рахмет! Менің ойымша, әлеуметтік қызметкердің басты қасиеті-оның басқаларға деген шыдамдылығы мен жанашырлығы. Өйткені адамдар қартайған сайын балаға айналады. Кішкентай балалар сияқты, олардың қыңырлығы пайда болады, оларға қамқорлық пен қолдау көрсету ниеті пайда болады. Оларға көп көңіл бөлінбейді. Бұл сезімдер әсіресе, біздің қамқорлығымызда дамиды. Өйткені біздің қамқорлығымызға зәру жандар, отбасынан ажырап жалғыз қалды. Олардың балалары, немерелері, туыстары болса да, олар жалғыз. Өйткені олар жиі сирек кездеседі.
Біздің қарттар үнемі үйде жалғыз қалады, сондықтан олар біреумен сөйлескісі келеді. Біз оларға келгенде олар қуанады, ауырған нәрселер туралы, олардың тәжірибелері, реніштері туралы айтады. Мұндай әңгімелер барысында, шынымды айтсам, көңіл күйім түсіп кетеді. Өйткені мен оларды қолдауға, көңіл көтеруге, күнделікті ойлардан алшақтатуға тырысамын. Кейде оларға үйде қолқабыс етер бір адам болса жеткілікті.
Мен анамнан, атам мен әжемнен ерте айырылғандықтан, туыстарым менің қамқоршыма айналды. Кейде әдеттегі жұмыс уақытының орнына мен олармен жарты күн және күніне бірнеше сағат өткіземін.
- Осы қызмет саласына қалай келіп, әлеуметтік қызметкерлерге айналғаныңыз туралы қысқаша әңгімеңізді айтып беріңізші?
- Жалпы білімі бойынша мен орыс сыныптары үшін Қазақ тілі мен әдебиеті пәнінің мұғалімімін. Мен Арқалық қаласында 1993 жылдан 1998 жылға дейін жұмыс істей бастадым. Онда мен тұрмысқа шықтым, күйеуім ішкі істер органдарының қызметкері. Содан кейін оны Державинск қаласына ауыстырды. Бір кездері біз Үшқарасу ауылында тұрдық. Бірақ мен бірден жұмысқа шықпадым, өйткені менің балаларым кішкентай болды. 2008 жылы мен Н.Крупская атындағы мектебіне жұмысқа кірдім және біраз уақыттан кейін денсаулығыма байланысты жұмыстан шықтым. Мен біраз уақыт жұмыс істемедім, үйде отырдым және бір күні Мүгедек балалармен жұмыс істейтін мамандар қажет деген хабарландыруды көрдім. Яғни, үйде отырмау үшін мен осы хабарландыру бойынша өтініш бердім. Біраз уақыттан кейін мені бұл жұмысқа қабылдады. Алдымен, әрине, өте қиын болды. Өйткені мүгедек балалар қарапайым балалардан өте ерекшеленеді. Бірақ менің педагогикалық білімімнің арқасында мен тез үйреніп, бейімделіп, оларға ерекше назар мен ерекше көзқарас қажет екенін түсіндім. Мен олардың не қалайтынын және бір нәрсені жасау үшін оларды қызықтыру керек екенін түсіндім. Өйткені, олар өз қолдарымен бірдеңе жасауды, қиялдауды ұнатады. Уақыт өте келе мен олармен жұмыс істеуге үйрендім, нәтижесінде олармен жұмыс істеу маған ұнады, балалар қарапайым, олар мейірімді, агрессиясыз, қатыгездіксіз өте ерекше балалар. Мен ерекше балалармен жұмыс жасадым. Жалпы, менің жұмыс өтілім шамамен 9 жыл.
- Сіздің жұмысыңыздан есте қалған қызықты оқиғаны айтып беріңізші?
- Мен жұмыстың бірінші жылында әлі есімде балаларды қорғау күніне арналған 1 маусымда біз бұл балаларды шағын алаңға апардық. Онда концерт өтті, музыка ойнады, ойын-сауық бағдарламалары болды, сол кезде мен балаларға таң қалдым, атап айтқанда, олар шын жүректен көңіл көтеріп, шын жүректен қуанды, олар үшін бәрі соншалықты керемет болды, олар шын жүректен күлді. Бұл балалар, басқа балалардан айырмашылығы, шын жүректен демалды, биледі, көңіл көтерді. Ол кезде мен үшін бұл таңқаларлық болды, балалар өмірден қалай ләззат алуды біледі. Олар өз өмірлерін қорықпай өмір сүреді, әр сәтке қуанады және барлық нәрседен сұлулықты көреді. Мен олардың сезімдерін білдірудің шынайылығына таң қалдым. Барлық балалар да өмірге шын жүректен қуанғанын қалаймын. Сондай-ақ, біздің қамқоршы ата-әжелеріміз де өмірді ештеңеге қарамай жақсы көретінін атап өткім келеді. Олар ұзақ өмір сүру үшін көбірек тырысады. Туыстары мен жақындарын қатты сағынбау үшін әрқашан өздерін бір нәрсемен айналысады! Біз әлеуметтік қызметтердің қызметкерлеріміз олардың өмірінің ажырамас бөлігі болып табыламыз, белгілі бір дәрежеде біз тіпті туыстарымыз ретінде, көптеген жылдар бойы бірге жұмыс істедік.
- Сіздің ойыңызша, әлеуметтік қызмет қызметкерлерінің ұжымы қандай болуы керек?
- Менің ойымша, ең бастысы бір-бірімізге мейірімділік таныту керек, өйткені біз бір ұжымбыз, біз бір жұмысты жасаймыз. Сондай-ақ оның қамқоршыларына мейірімділік болуы керек. Сіз өзіңіздің қамқоршыларыңызға сіздің уақытыңызды, жұмыс уақытыңызды ғана емес, қамқорлық көрсетуге, сөйлесуге, бөлісуге, кеңес алуға, тіпті оларды тыңдауға келгеніңізді көрсете білуіңіз керек, өйткені көптеген қарт адамдарда бұл жетіспейді. Сіз оларды осы сәтте қолдай білуіңіз керек, сондықтан олар қуана түсіп, өздерін қажет екенін сезінеді. Сондай-ақ, ұжым тату болуы керек, өйткені бізде әрқашан біреуді ауыстыру қажет болған кезде өзара көмек болады. Ең жақсысы, әріптестер ешқашан бір-бірінен бас тартпайды, әрқашан көмектесуге дайын, басқалардың жағдайына енеді, өйткені өмірде бәрі болады, әрқайсымызға бір нәрсе болуы мүмкін. Денсаулық жағдайына немесе отбасылық жағдайларға байланысты болуы мүмкін.
- Әріптестеріңізге алдағы мерекеге тілектеріңіз!
- Барлық әріптестерімізге зор денсаулық тілегім келеді, өйткені денсаулық болса, жұмыс болса, дамуға деген ұмтылыс бар. Біздің жұмысшыларымыздың бәрі жақсы болуы үшін, туыстары мен жақындарының тірі және сау болуы үшін, осы қиын уақытта біздің елде, біздің жерімізде тыныштық болуы үшін және балалар мен немерелер бізге қуаныш сыйлауы үшін зор денсаулық тілеймін. Ал біздің қамқоршы ата-әжелеріміз ұзақ өмір тілеймін. Біздің қамқоршыларымыз бен әріптестерімізге барлық жақсылық!
- Осы жағымды нотада, "Жарқайдың тынысы" редакциясы атынан Сіздерге және сіздің әріптестеріңізге шыдамдылық, зор денсаулық, сіздің қиын жұмысыңызға байсалдылық және, әрине, елімізге өркендеу тілеймін. Сұхбат үшін рахмет!
Сұхбаттасқан: "Жарқайың тынысы" газетінің редакторы Б.Айтпаева.